1 yaşını doldurduktan sonra çok eğlenceli bir döneme girdik. Artık meraklı, keşifçi, özgürlüğüne düşkün bir birey var karşımızda...Bağımlılıkla bağımsızlık arasında kararsız...Ama bana aşık hissediyorum :) Bazen öyle tatlı gülümseyerek uzun uzun bakıyor ki, hiç bir bakış bu kadar etkileyici olamaz!
Babasının sabah gidip akşam gelmesine alıştı fakat benden ayrı kalamıyor, bu dönemde terkedilme korkusu had safhada...Zaman algısı henüz gelişmediğinden iki dakika uzak kaldığında iki yıl görmemiş gibi ağlayıp sarılıyor.Saklambaç yada ''cee'' oyunu oynayarak gitsemde geri döneceğimi anlatmaya çalışıyorum.Yararlı olduğunu söylemeliyim.
Espri anlayışı gelişti komik şeylere gülüyor ve komik bir şey yaptığında gülüyorsak tekrar ediyor eğleniyoruz.Çok anlaşılır olmasa da şarkılar söylüyor.Şimdilik repertuarımız; Arı vız vız ve Mini mini bir kuş :) Bunun dışında herkesin ismini biliyor örneğin; teyzesi dediğimde hemen teyzeye bakıyor.Yaklaşık olarak 10 kelime söylüyor ve halen ''baba'' demeyi öğrenmedi.
Kelime dağarcığı;
Anne, anneanne, teyze, Arda(yeğenim), Ayten(yeğenim), dede, Altı, İki, Üç
Babası doğduğundan beri Uras'a şarkı söylemek yerine alfabe ve rakamları sayıyor, Uras'ta karşılık olarak baba demeden önce rakamları söyledi :))
Bu dönemde tanımadığı kişilere karşı ürkek davranışlar sergilemeye başladı ki çok sıcakkanlı bebekti.15. aya kadar bu tepkilerin normal olduğu söyleniyor.Yeni insanlara, ortamlara alışması için zorlamamak gerekiyor.Zamanla yakınlaşacaktır.
Bebeğinizin hayatındaki rutinleri bozmamaya çalışırsanız hayatı algılaması daha kolay olacaktır.Örneğin; kahvaltı, uyku, öğle yemeği, park, yemek, banyo, uyku...
Beslenme konusunda değişiklikler yaptık.Artık süt içmeye başladı.Doktorumuz 1 yaşından itibaren devam sütü içmeli dediyse de ben pek sevemedim, içime sinmedi ve günlük süt içirmeye başladım.Sabah- akşam 1'er çay bardağı içiyor.Alıştırmak zor gelir diye düşünüp epey endişelendik ama Uras bizi şaşırttı.Çok severek içiyor.Bunun dışında bal yemeye başladı.
Diş çıkarmaya devam ediyor, ayrıca RSV ve grip üst üste gelince iştahsız mızmız bir ay geçirdik.Yemeyen çocuk ne kadar zormuş, bir lokma yesin diye resmen kırk takla attığımız günler oldu.Şarkılar, oyunlar, her metodu denedik ve çözüm aç bırakmaktaymış.Aç kaldı, öğün atladı ama sonunda mama sandalyesine oturup tabağını silip süpürdü.
Bu çözümü bulana kadar öfke nöbetleri geçirdim, kendimi odaya kapatıp ağladım, bende sinirden yemedim ve kilo verdim.Ama tavsiyem bu kadar kasmayın, aç bırakın o gelip yemek isteyecek ;)
Peynir hala yemiyor maalesef, kalsiyum içeren gıdaları araştırıp onları yediriyorum.Sebze ve muz aşkı devam! Şimdilerde iştahı açık önüne gelen her tabak boş kalkıyor inanılmaz mutluyum.Her lokmasında omuzlarımın hafiflediğini hissediyorum.
Markette ekmek-avokado yemece :)
Evdeki kaşıfimiz herşeyi kurcalayıp dağıtmak istiyor.Eşyaları farklı yerlerde görüp yer değiştirdiğinde nasıl görüneceğini merak ediyor.Eğer tehlike söz konusu değilse sadece izlemekle yetiniyoruz.
Maalesef yerde her bulduğunu ağzına götürebiliyor o oyun oynarken çok dikkatli olmak gerekiyor.Uras izin vermediğimiz bir hareket yaptığında hemen belli ediyor.Ağzına bişey attıysa bana yada babasına bakıp göz göze geldiğinde odadan kaçıyor.Bu hareketi yapıyorsa anlıyoruz ağzında bişey olduğunu :)
Sosyalleşmesi adına çocukların bulunduğu ortamlara götürmeye çalışıyorum, çocukları çok seviyor.Onlarla sürekli mutlu eğleniyor.Özellikle yeğenim Sarp'ı çok,çok seviyor.Onu gördüğü anda sevinçten kahkahalar atıyor.
Artık giyinirken de yardımcı oluyor, kolunu uzatıyor.Ama söz konusu çorap giymekse koşarak uzaklaşıyor.Ayakkabılarını çıkarıp tekrar giymeye çalışıyor.
1 yaş aşısı yapıldı, çevremdeki herkes bu aşının mutlaka ateş yaptığını söylese de Uras ateşlenmedi.Umarım bundan sonra ki aşılarda da böyle devam eder.
Ve uzatmak istediğim bonus saçlarını dayanamayıp kestirdik.Hem kötü görünmeye başlamıştı hem yaz geldi terleyip isilik olmasını istemedim.Böyle daha yakışıklı değil mi?
