16 Ağustos 2012 Perşembe

Memeden Kesme Öykümüz


Hayatımın en duygusal dönemini yaşıyorum....Uras'la ilk ayrılığımız...Büyük bir boşluk...Belki de mecburi ayrılık olması beni bu kadar üzüyor, zamanı geldiğinde kendi isteğimle memeden kesmiş olsaydım bu kadar etkilenir miydim bilemeyeceğim...
Gebeliğimin 10. haftaya girmesiyle memeden kesme zorunluluğum ortaya çıktı, çünkü emzirdikçe rahim kasılıyor ve bebeğin düşme riski oluşuyor.Bu durumda Uras'ımı o çook düşkün olduğu memeden ayırmak zorunda kaldım.Buna ben bile hazır değilken 17 aylık çocuktan nasıl bekleyebilirim ki...
Doktor, doktor gezdim yokmu bir yolu emzirmeye devam etsem diye ama doktorlar net ''olmaz'' dediler.İnternette araştırdım benim durumda olan anneleri buldum, bizim ülkemizde çok yaygın olmasa da yurt dışında bir çok ülkede çok fazla sayıda benim gibi 2 çocuğunu birden emzirmek isteyen ve yapan anneler var.Gebelik boyunca büyük çocuk emziriliyor, doğuma 1 hafta kala bırakılıp süt biriktiriliyor ve doğumdan sonra her iki çocukta emziriliyor.Okudukça, araştırdıkça mutlu oldum açıkçası...
Yalnız aklıma takılan anne sütü bebeğin haftasına göre değişiyor, bunu bebeğin tükürüğünden algılayan göğüsler sütün kalitesini haftasına göre ayarlıyormuş.2 yaşında çocukla yeni doğmuş bebeğin süt kalitesi farklı olacak ve bebeğe gerektiği sütü veremeyeceğim endişesi ile bundan da vazgeçtim.
Ailemin ve doktorların da baskısıyla memeden kesmeye karar verdim, önce gündüzleri vermeyip gece emzirerek azaltıp unutturmaya karar verdim.Nasıl bir saçmalıksa biriken sütün çocuğa zarar vereceğini bende çevremdekiler de düşünemedik.Gece emzirdikçe Uras ishal oluyor, hamileliğimden dolayı sütümün bozulduğunu düşünüyorduk.Aslında birikmiş sütü verdiğimden ishal oluyormuş zavallı bebeğim, anında bezini değiştirdiğim halde pişik oldu.Doğduğundan beri hiç pişiği olmamıştı çok özen gösterdim.
Sonunda kardeşim biriken sütümün bozulmuş olacağını söyleyince eyvah dedim ama olan olmuştu pişik garip bir şekilde kırmızı pütürler halinde vücudunu sardı.Hemen doktorumuz Ela Tahmaz'a koştuk.Pişik egzamaya dönüşmüş, 2 ayrı krem verdi sabah akşam sürüyoruz.Haftaya kontrolümüz var bakalım.



11 Ağustos öğlen 13:30 da Uras'ı son kez emzirdim, son kez emerken göğsümde uyudu.Bu bir vedaydı ve o farkında değildi...Uyandıktan sonra bir şekilde yemeklerle günü geçirdik.Asıl olayımız gece emmeden uyumuyordu Uras meme istiyor ben vermeyip oyalamaya çalışıyordum.O ağlıyor ben ağlıyorum.Yüzümü, boynumu emmeye çalışıyor bu çaresizliği karşısında üzüntüden kahroluyordum.Resmen o anda hasta oldum.Baş ağrısı, boğazım şişti ateş vs. derken annem aradı gelin burada kalın biz Uras'ı oyalarız dedi.
Gece annem ve kardeşim nöbetleşe baktılar, uyandıkça 1 çay bardağı süt verip uyuttular.Sabah beni görünce yine meme istedi, siyah bantla kapatmıştım bak pis olmuş oğlum deyince uzaklaştı.Gün boyu böyle uzaklaştırdım gece yine annemler baktı.3. geceden sonra bana pek yaklaşmamaya başladı.
Bu arada biriken süt yüzünden göğsüm şişti ve acı içinde kıvranıyordum.Bir kaç gün sonra ağrın geçecek diyordu çevremdekiler.Neyse yine internet imdadıma yetişti sütü bu kadar uzun süre biriktirince kist olabileceğini söylüyordu deneyimli anneler...Hemen ağrımı azaltacak kadar sağdım, sonrasında zaten ağrı geçti ve artık Uras'ta duruma alıştı.
Ben alışabildim mi, hayır asla alışamayacağım.Aramızdaki o bağ koptu ve bende büyük bir boşluk oluştu.Tekrar emzirmeyi o kadar çok isterim ki...Uras'ın emerken mest oluşuna bayılıyordum.Zamanla duygularım nasıl olur bakalım...