11 Mart 2012 Pazar

Mucizem 1 Yaşında


12.03.2011
Bebeğim üşümesin dedim görür görmez...Soğuktu doğumhane çıkarın hemen dedim...
Can hıraş ağlıyordu, sanırsın ki bir yerini kesmişler.. Sustu yanıma gelince.. Gözlerime baktı, gözlerini yumdu.. Bir iç çekti, sanki güzel bir kokuyu içine çekmek ister gibiydi..
Evet, kesmişlerdi.. Tam 39 haftadır onu yaşama bağlayan kordonu kesmişlerdi.. Korunaklı alanından ilk defa dışarı çıkmış, ilk defa teni hava ile temas etmişti.. Bunların hepsi, onun için zor olmalıydı..
Ağlıyordu, ağlıyorsa sorun yoktu..
Onu ben doğurmuştum.
Doğurmak.. Enteresan kelime..
Elleri, ayakları, ağzı.. O kadar küçüktü ki...Küçücük ve çok savunmasızdı.. Çok muhtaç..
Halbuki hiç böyle hayal etmemiştim ben..
Aslında hiç hayal etmemişim ben..
Artık uyumalıydım ve artık rahatlamalıydım, ortada hiç bir sorun yoktu, aksine herşey çok yolundaydı..
Ama kimse bana artık kalbimin vücudumun dışında atacağını söylememişti ki..Kalbi dışardayken insan uyuyabilir mi hiç ! O’nunla beraber kalbimde dışarda kalmış..
Buna hiç hazırlıklı değilmişim, hiç hazırlayamamışım kendimi.. İnsan hazırlayabilir mi kendini hiç bilmediği birşeye ? Bilmem..
Aylardır karnımın içinde birşey dönüp duruyordu. Bazen beni zoruluyor, midemi bulandırıyor, belimi ağrıtıyor, yürütmüyordu.. Olsun, bitecekti nasılsa, dert değildi.. Ama nasıl bitecekti...
Enteresan birşeyler oluyor bir anda. Birden dünyanın en cesur, en güçlü insanı olup çıkıyorsun.. 72 saat uyumamış olsanda, karnın acıdan ikiye ayrılacak gibi hissediyor olsanda emziriyor, kakalı bez değiştiriyor, hatta utanmadan bu bezin kokusunu içine çekiyorsun..
Birden acayip bir şey haline dönüşüyorsun, ramazanda, savaş çıkmış gibi davula vuran ramazan davulcularının bile sesini duymazken, bir nefes değişikliğinde, minik bir öksürükte hazırola geçiyorsun...
O uyurken gücün yetse dünyayı durdurmayı düşünüyorsun ki rahatsız olmasın...
Uyurken onu seyretmek hayatındaki en eğlenceli zamanlar oluveriyor. Sürekli ve dikkatlice seyrediyorsun, her kıvrımı hafızana kazıyana kadar..
Doyamıyor, içten içe hep korkuyorsun.. Yeniden dua etmeye başlıyor, Tanrının mucizelerine yeniden inanıyorsun..
Artık, vitamin haplarını aksatmıyor, doktor kontrollerine düzenli gidiyor, araba kullanırken mutlaka emniyet kemerini takıyor, ölmekten korkuyorsun..
Ölmekten olmasa da, ayrılmaktan,onsuz kalmaktan, yanlız bırakmaktan..
Daha daha sonra, dişi çıktı, aşısı geldi, emekledi, güldü, adım attı, yürüdü.. İnsan hayatının rutini olan şeyler, senin mucizen oluveriyor..
Aşıların anneye yapılıp, süt yoluyla bebeğe geçmesi konusunda ciddi ciddi teoriler üretiyor ve bunu bu zamana kadar düşünüp uygulayamayan bilim adamlarına küfrediyorsun..
Pantolon ütülemekten acizken, bebek kıyafetlerini sıkılmadan saatlerce ütüleyerek kendi çapında ufak rekorlara imza atıyorsun..
Dünyanın en mutlu, en güçlü ve en korkak bir şeyi olup çıkıyorsun..
Kalbin artık hep dışarıda atıyor, onun minik kalbi ile aynı anda.. Aynı hızda...

12.03.2012


4 yorum:

  1. Merhaba,
    Güzel gözlü Uras'a sağlıklı,mutlu,huzurlu,başarılı ve sizinle geçecek koca bir ömür diliyorum.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  2. okurken resmen agladım kendı yasadıklarım geldı kuzumu ozledım ısteyım suan:((bı de su doğrulama kelımelerını yorumların altından kaldrsanız cunku 5. deneyısım :(((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşgeldiniz...Annelik bizi böyle duygulu kılan, bende her okuduğumda gözlerim doluyor...
      Kelime doğrulamayı nasıl kaldırabilirim?

      Sil