Bir Hafta Bin Değişim

Merhaba...Hızla akan hayata ayak uydurmaya çalışırken blogu ihmal ediyorum farkındayım.Hep söylüyorum aslında daha sık yazmak istiyorum.Uras büyüdüğünde gelişimiyle ilgili herşeyi burada bulabilsin istiyorum ama maalesef haftada ancak 1-2 kez yazabiliyorum.Kendime ve herkese söz veriyorum yazıları arttıracağım :)

Bin değişim diyerek başladık, bebeğim geçtiğimiz hafta sonunu ateşli geçirdi.İlk deneyimimizdi fakat bu krizi iyi yönettik.Cuma akşamı hafif ateşi vardı sabaha kadar düzenli kontrol ettik.En fazla 38'i gördük.Cumartesi tüm gün 37-38 devam etti.Şurupla yükselmesini önlemeye çalıştım.Gece 39'u görünce panikledik tabii, havale geçirecek diye korktum hemen yarım ateş düşürücü fitil verdik ve ılık duş yaptırdık.Yavaş yavaş düştü, o geceyi de nöbetleşe uyuyarak geçirdik.Bu arada Uras sadece atletle uyuyup uyanıyor, giydirince hemen yükseliyordu.Pazar günü düzeldi derin bir ohh çektik.
Ateşli çocuklara yapılan soğuk uygulama beni hep üzmüştür onlar ağladıkça ağlamak gelir içimden ve bir gün Uras'a bunu yapmak zorunda kalmayayım diye dua ederim.Neyse bu kez gerek kalmadan atlattık diye şükrediyorum.
Diş çıkardığı için ateşlendiğini düşünüyoruz belirtiler bu yönde, eline ne geçerse dişlerini kaşıyor.Fakat ilk kez diş çıkarken ateşlendi azı dişleri geliyor galiba, ağrısız çıkmasını diliyorum.
Hasta olmasına rağmen neşesi yerinde oyunlar oynayarak geçirdi hafta sonunu, güçlü oğlum benim!

Vee artık Uras konuşuyor, su içmek istediğinde suyu göstererek ''şu, şu'' diyor.Görülmeye değer çok tatlı çok! Yemek yerken sırayla gösteriyor, örneğin 3 tabak varsa önünde sırayla o yada şu diye istiyor.Ateşlenmeden sonra 2-3 gün iştahsızdı ama düzeldi.Konuşmak için inanılmaz gayret gösteriyor.Öğrenmeye çok açık, çok meraklı...

Kafasına koyduğu her yere ulaşıyor, mesela masada almak istediği bir şey varsa sandalyeyi masanın yanına çekip önce ona tırmanıyor ardından masaya, tabii inemeyince yardım istiyor.Bir kez cesaret bulup inmeyi denemiş ben odada yok iken, düşme sesine koştum ki masaya çıkmış bir kumanda uğruna...En sevdiği oyuncaklar arasında kumanda ve cep telefonları ilk sıralarda yer alıyor.Kumandayı yere fırlatıp pilini çıkarıyor ve ağzına almak için odadan kaçıyor, bizim izin vermeyeceğimizi biliyor.Aynı şekilde telefondan da pil çıkacağını düşünerek yere fırlatıyor şu ana kadar 3 cep telefonu değiştirdim.Sakladığım her yeren buluyor yada dalgınlığıma gelip göz önüne bırakabiliyorum.

Yaşı dolayısıyla hareketli, meraklı her gittiği yeri keşfetmeye çalışıyor. Ben çok normal buluyorum ama maalesef yaramaz olduğunu düşünenler oluyor.Dur desem anlamıyor, oturtup bağlayamam.Keşif döneminde bu yüzden rahat edemediğimiz kişilerle çok az görüşüyorum.Oğlumun rahatlığı önemli, bencil değilim ama şu anda öğrenme aşamasında.Seneye daha rahat gezeriz.Ayrıca 2 saat görüşmeyle yaramazmış diyenlere çok kızıyorum.Gerçekten objektifim ve yaramaz değil sadece enerjisi fazla, hareketli...

Artık yatağından inip sessizce yanıma gelebiliyor, yatağımız oldukça yüksek olmasına rağmen.Evde ikimiz yalnızken yatakta diye düşündüğüm çocuğun aniden ayağıma dokunması nasıl ürkütücü tahmin edersiniz :) Ben korkup çığlık atıyorum, o da benim çığlığımdan korkuyor sonra sarılıp gülüşüyoruz.

                            
Çok hızlı gelişiyor, konuşmaya çalışıyor, sandalyelere, koltuklara hatta masaya tırmanıyor, yemeğini kendi yemeye başladı ve bundan büyük keyif alıyor. Söylenen bir çok şeyi anlayıp uyguluyor. Gezmeye bayılıyor eve girmek istemiyor.Geziyoruz güneşli havayı gördükçe, Uras'ımın istekleri herşeyden önemli...

Fotoğrafta görüldüğü üzere elimizde çaydanlık kapağıyla geziyoruz tüm gün :) Aslında o günün şanslısıydı kapak, bazı günler bir kitabın sayfası, bazen minik bir oyuncak ama mutlaka bir eli dolu olacak.


tshirt: bücürük
saloped: kipa :)
ayakkabı: adidas