Uras yürümeye başladığından bu yana yorgunluğum arttı, sürekli peşinde koşturuyorum.Zayıflamak isteyenler çocuk bakın inanılmaz hızlı kilo veriliyor :)
10. ayda kendi çabalarıyla yürümeye başladı, ama siz sakın bebeğim yürüsün diye acele etmeyin bırakın hayat böyle daha güzel :) Şaka bir yana bu dönem böyle olacağını biliyordum şimdi çevreyi keşfediyor.Hafızası hala çok kuvvetli olmadığından bu zaman alıyor.İleride oyuncaklarıyla oynamaktan keyif alacak o oturup oynarken ben dinleneceğim.Böyle hayallerim var...
Bu haftayı kısaca özetleyeyim; 29 Mayıs'ta Su Çiçeği ve Prevenar 4.doz aşıları yapıldı, çok ağladı maalesef...Doktorumuz ateşi olma ihtimaline karşı uyardı bizi, bütün gece tetikte bekledim ama çok şükür bu aşıları da ateşlenmeden atlattık.
Hepatit A aşıları var sırada, bu isteğe bağlı aşılardan biri biz risk almayıp yaptırmayı tercih ediyoruz.Ben titizim ama maalesef gittiğimiz mekanlarda yada ileride kreşte enfeksiyon kapabilir, bu ihtimal aşıya evet dememiz için yetti.
Hafta boyunca neşeli olan Uras Baby bugün melankolik takıldı :) Sürekli mızmız, kucaktan inmeyen bir hali vardı.Sebebini anlayamadım, annem diş ağrısı olabilir dese de ufukta diş göremedim.
Birde baba aşkı başladı ki görülmeye değer, bir yandan kıskanıyorum diğer yandan sürekli babasını istemesi beni rahatlatıyor.Kendime vakit ayırabiliyorum artık.
Dışarı çıktığımızda saatlerce babasının kucağında kalıyor ben almak isteyince sıkıca sarılıp gelmiyor, baba şaşkın ve artık yorgun...
Uras sürekli değişim halinde, biz hızına ayak uydurmaya çalışıyoruz.Bir gün yürümeyi çok seviyor ertesi gün bir adım dahi atmak istemiyor, bir gün yumurtayı iştahla yeyip ertesi gün ağzına koymuyor.
Annelik pratik bir şekilde olayları kavramak demek, ne yapsam diye düşünmeden çözüm üretip uyum sağlamak demek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder