16.ayımıza girmiş olmamıza rağmen hala çözemediğimiz uyku sorunumuz beni yıpratmaya devam ediyor.Anne olmaya karar verdiğinizde en az 1,5 yıl sürecek olan bu maratonu baştan kabullenmiiş oluyorsunuz.Öyle basit bir şey değil dile kolay hiç uyumadan 24 saat geçirdiğim oldu.Bu halde Uras'ın enerjisine ayak uydurmak zorundayım, bakımını yapmak zorundayım, diğer rutinlerde beni bekler ev- yemek, aile arkadaşlar ilgi bekler.Çocuğun ilk yaşları gerçekten çok zor...
Uras hala kendi başına uyumayı öğrenemedi, eğer ben uyutacaksam yaklaşık 30-40 dk. emerek uyuyor.Başkasındaysa -başkası anneanne yada teyzeler oluyor- ayakta sallanarak yada yanına uzanarak bile uyuyabiliyor.Hemde 10 dk. bile vakitlerini almıyor :)
Babası uyutmaktan hoşlanmıyor ve uyutmuyor bu kadar net.
Bir yandan romatizma, bir yandan diğer hastalıklarım ki genelde geceleri ağrım artıyor ve Uras'ın uyku eziyeti başlıyor.Ayaklarımdaki sızıyı tarif etmem mümkün değil bu hastalığı yaşayanlar anlar sadece, dayanılmayacak kadar şiddetli.
Bu durumdayken dakikalarca uyutma çabaları, emerek uyumuyorsa o ağrıya rağmen ayağımda sallıyorum.
Uyku eğitimi verecek bir kuruluş olsa ilk işim oraya gitmek olurdu, ona tek başına uyuyabileceğini öğretmek çok zor.Bunu ben yapınca zor çünkü beni görünce emmek istiyor.Babası bu konuda gönüllü olsaydı eminim çoktan başarmıştı.
Birde gece uyanmalar en az 4 kez emmek için, tok uyutsam bile durum değişmiyor.
Geçecek, büyüyor öğrenecek biliyorum ama her gün gücüm azalıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder