23 Temmuz 2012 Pazartesi

17. Ayımız ve Sürpriz Gelişme


Uzun bir aradan sonra merhabaa...Kısa bir tatil girdi araya pek yazamadım bu aralar...Uras'ım mutlu, sağlıklı büyümeye devam ediyor.Tatil planımız hiç yok iken sırf onun için tatile gittik çünkü deniz tutkunu :) Doyamadı tatile bayram sonrası yine devam edeceğiz.

Neler yapıyoruz; Uras kelime haznesini geliştirmeye devam ediyor.Birde tatlı konuşuyor ki bayılıyoruz.Düştü mü, açiyim mi, bitti mi, aliyim mi diye sorular soruyor ama nasıl tatlı bir ses tonudur duymalısınız :) Emerken ''anne bitti mi'' diye soruyor evet dersem kalkıyor kucağımdan, nasılda uslu...

Pepe tutkusu da oluştu, soluksuz izliyor ama günde toplamda yarım saat tv izlemesine izin veriyorum.Bıraksam bütün güz pepe izler ama onun dışında program sevmiyor.Şirinleri zorla sevdirmeye çalıştım bir şirinler tutkunu olarak ama başaramadım :)

Yürümesi, konuşması, beslenmesi gayet iyi ilerliyor.Arkadaş canlısı ve paylaşımcı bir çocuk.Yalnız büyüyen çocuklar genelde bencil olur deniyor ama Uras paylaşmayı seviyor.

Sürprizimiz ne diye merak edenler HAMİLEYİM :)
Bu güzel duyguyu 2. kez yaşıyorum, Uras'a kardeş geliyor.Çok mutlu olduk öğrendiğimizde, aslında Uras'ımla 2,5-3 yıl yalnız kalıp bol bol beraber vakit geçirmekti planım.Ama sürpriz bebeğimizle beraber büyüyüp eğleniriz artık...

Bu aralar karmaşık duygular içerisindeyim evet sevindim ama Uras'a ya yeterli vakit ayıramazsam, ya üzülürse gibi düşünceler beynimi kemiriyor.Şunu biliyorum ki gerçekten vaktim daha az olacak, oğlum bir salise bile üzgün olsun istemem bunun için çok çaba göstereceğim.
Nasıl bir suçluluk duygusur bu...Sanki aramıza biri girecek ve Uras'la uzaklaşacağız asla istemiyorum böyle olmasını...Şimdiden girdi aslında emzirme yasağı geldi doktorumuzdan :(  Duyduğum andan beri ağlıyorum benim bebeğim daha küçük ve memeye aşırı düşkün yapamam.Nasıl kıyarım, nasıl o aramızdaki bağı koparırım.Son kez nasıl bile bile emziririm hemde o son olduğunu bilmeyecek...
Şu an 7 haftalık hamileyim, 10. haftaya kadar emzirebilirmişim devam edersem düşüğe neden olurmuş.Zaten bir gün Uras emmeyi bırakacaktı diyerek kendimi sakinleştirmeye çalışsamda çok üzgünüm.
Ayrıca hamileliğim de çok zor geççiyor mide bulantısı hayatımı bitirdi resmen, bütün kokulardan rahatsız oluyırum.Mutfağa giremiyorum bile bırakın yemek yemeyi...Yemek düşüncesi bile midemi bulandırıyor.Aç ve halsiz bir anne nasıl süt üretebilir nasıl bebeğine bakabilir düşünün.Aile yardımlarıyla şimdilik idare ediyoruz.Tabii eve devamlı bir yardımcı almak şart oldu.

Zor günler geçiriyorum, karmaşık duygular, hastalık gibi bir hamilelik geçiriyor ve dayanmaya çalışıyorum. Uras'ıma güler yüzlü davranıp onunla oynamaya çabalıyorum ama hiç enerjim yok.Onun enerjisi müthiş, kıpır kıpır bir saniye duramıyor.Bakalım 9 ay nasıl geçecek...

3 Temmuz 2012 Salı

Uykusuzluk, Uras ve Ben


16.ayımıza girmiş olmamıza rağmen hala çözemediğimiz uyku sorunumuz beni yıpratmaya devam ediyor.Anne olmaya karar verdiğinizde en az 1,5 yıl sürecek olan bu maratonu baştan kabullenmiiş oluyorsunuz.Öyle basit bir şey değil dile kolay hiç uyumadan 24 saat geçirdiğim oldu.Bu halde Uras'ın enerjisine ayak uydurmak zorundayım, bakımını yapmak zorundayım, diğer rutinlerde beni bekler ev- yemek, aile arkadaşlar ilgi bekler.Çocuğun ilk yaşları gerçekten çok zor...

Uras hala kendi başına uyumayı öğrenemedi, eğer ben uyutacaksam yaklaşık 30-40 dk. emerek uyuyor.Başkasındaysa -başkası anneanne yada teyzeler oluyor- ayakta sallanarak yada yanına uzanarak bile uyuyabiliyor.Hemde 10 dk. bile vakitlerini almıyor :)
Babası uyutmaktan hoşlanmıyor ve uyutmuyor bu kadar net.
Bir yandan romatizma, bir yandan diğer hastalıklarım ki genelde geceleri ağrım artıyor ve Uras'ın uyku eziyeti başlıyor.Ayaklarımdaki sızıyı tarif etmem mümkün değil bu hastalığı yaşayanlar anlar sadece, dayanılmayacak kadar şiddetli.
Bu durumdayken dakikalarca uyutma çabaları, emerek uyumuyorsa o ağrıya rağmen ayağımda sallıyorum.
Uyku eğitimi verecek bir kuruluş olsa ilk işim oraya gitmek olurdu, ona tek başına uyuyabileceğini öğretmek çok zor.Bunu ben yapınca zor çünkü beni görünce emmek istiyor.Babası bu konuda gönüllü olsaydı eminim çoktan başarmıştı.
Birde gece uyanmalar en az 4 kez emmek için, tok uyutsam bile durum değişmiyor.
Geçecek, büyüyor öğrenecek biliyorum ama her gün gücüm azalıyor.