22 Ağustos 2013 Perşembe

Yelabaa Benim Adım Uyas!



Başlığımız son günlerde en çok duyduğumuz sözler...Çevrede tanımadığı kişilere selam verip tanışmak sohbet etmek Uras'ı mutlu ediyor.Pek sosyal bir çocuk!
Geçtiğimiz hafta pikniğe gitmiştik, her masaya gidip kendini tanıttı ''UYAS'' biraz sonra masalardan sesler yükselmeye başladı ''İLYAAAS gel top oyna, gözleme ye gibi gibi...meğer herkes adını İlyas zannetmiş :)))

Uras başından beri öğrenmeye açık, zeki, her öğretileni çabuk anlayan bir çocuktu.Ama bugünlerde daha da çabuk öğreniyor büyüdü galiba bizim minik bebeğimiz.Genel olarak uyumlu, oldukça hareketli, mutlu neşeli bir dönemdeyiz.5-6 ay önceki sinir krizlerimizi atlattık nihayet...

Zor olan benim iki çocuğa alışmam; Defne geceleri çok sık uyanıyor, Uras gündüz uyanık dolayısıyla ben hep uyanık olma durumundayım! Uykusuz ve oldukça yorulduğum bir dönem, geçecek diye kendimi motive ediyorum.Henüz doğum yapalı 6 ay olsa da kilom gebelik öncesinin bile altında 4'le başlayan rakamları gördüm maalesef...Ev işleri, çocuklar, mutfak, az da olsa sosyal hayat, arkadaşlar akrabalar ve eşime vakit ayırayım derken kendime bakamayacak bir durumdayım.Ama halen ayaktayım :)


 
 
Uras kreşi istemiyor bizde zorlamak istemiyoruz biraz daha zaman geçsin bakalım.Evde şahane mi vakit geçiriyoruz verimli olabiliyor muyum tartışılır.İyi beslendiği kesin, yaşına uygun kitaplar okuyorum.Artık şekilleri öğretiyorum, saymayı ilerletiyoruz.İngilizce yavaş yavaş öğretiyoruz.Elbette kreşte daha kaliteli zaman geçirecektir ama o benim yanımda olmak istiyor saygı duyuyoruz fikrine ;)

Uras'ın baba aşkı ve hayranlığı giderek artıyor.Uras'a göre babası her konuda en iyi, en başarılı, mükemmel ne yapsa doğru buluyor.Aslında haksız da değil ;) Babam gibi giyineceğim, babam gibi yemek yerim, babamla işe gideceğim derken artık babası gibi bakıyor, mimikler bile aynı aynı fena takipte!
 

Defne zaten doğduğundan beri gülücük saçan şahane bir bebek, gece uyanmaları dışında beni hiç yormayan uysal, uyumlu tatlı mı tatlı kardeş! Uras hala uzak duruyor ''bana dotunmasın'' diyor. Ama Defne'de Uras'a bayılıyor, Uras'ın her hareketine gülüyor ve sürekli onu takip ediyor.
Babayı Defne'ye yaklaştırmıyoruz(Uras'ın emri ile) ama babası sadece dönüp baksa bile Defne kahkahalara boğuluyor öyle de hayran...

Kızımız da 6. ayında yavaş yavaş ek gıdaya başladık, meyve püreleri veriyoruz şimdilik.Tabii anneanne her fırsatta normal yemekler yedirmeye çalışsada engel oluyorum.Aşılarımız düzenli olarak uygulanıyor.

Mutluyuz, huzurluyuz :))






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder