Herkese merhaba...Bugünde Uras benden önce uyandı her gün olduğu gibi :) uyanıyor emiyor gözler kapanıyor tam geri uyudu bende uykuya devam edebilirim derken gülerek kalkıp yatakta zıplıyor.Ve ben her gün bu numarayı yiyorum.Full enerji uyanıyor hergün, ben ise bıraksa 5 saat daha uyurum ama aheste aheste kalkıp görevlerimi yerine getiriyorum.
Sabah 9 civarı kalktık, yatakta emdiği için hemen kahvaltı yapmıyor bu arada alt değiştirme el-yüz yıkama rutinleri...Evde yapacağım işlerim varsa -ki akşamdan herşeyi yapmış olurum genelde- yapıyorum bugün eve geç geleceğim için akşam yemeğimizi pişirdim.Bir yandan da Uras için dereotlu, peynirli krep yaptım.Kahvaltısını yanımıza alıp anneannemize gittik, ben orada kahvaltı yapmayı seviyorum kalabalık iştah açıyor.
Annem ile aynı site içindeyiz ama bizim site oldukça büyük bir mahalle gibi, gidene kadar Uras hava alıp güneşlenmiş oluyor.Benim içinde yürüyüş oluyor, eskiden 2 adım ilerideki markete bile arabayla giderdim şimdi bebiş sayesinde yürüyorum.Konu nasıl dağılıyor sadece bugünü anlatmak isterken...
Kahvaltının ardından anneannemizin uzunca süren giyinme, makyaj hazırlığını bitirmesini bekledik ve alışverişe gittik.Uras'a yazlık kıyafet aldık biraz ama her gördüğümü almak istiyorum açıkçası, çok şık kıyafetler var.Çokta engel olmuyorum içimdeki alışveriş canavarına :)
Uras yolda giderken uyudu ve avmdeki tüm gürültüye rağmen uyanmadı tam 2,5 saat, hatta bugün yeni türkü oradaydı konser vardı hiç duymadı bebeğim.
Uyandığında açlıktan hemen huysuzluğa başlamıştı ki, bebek bakım odasına zor attım kendimi biraz emdi, sonra yemeğe geçtik.Peynirin hiç bir türünü yemeyen Uras, yeğenimin yediği kaşarlı tosta kafayı taktı :) ona da aldık ve bitene kadar soluksuz yedi şaşkınlıkla izledim.
Şunu fark ettim ki Uras peyniri ılık seviyor, çünkü krep, poğaça ve tostta yiyor.Yedirmenin yolunu buldum...
Babamız iş çıkışı bizi almaya geldi ve Uras yine huysuzlanmaya başladı babasına çok nazlanıyor zaten.Arabanın ön tarafına gitmek için ağladıkça ağladı.Her gün yeni istekler başlıyor, hızına yetişmekte zorlanıyorum.Babası bir dediğini ikiletmeyen babalardan, Uras ne istese anında yaptırıyor...Aceleyle eve geldik ve Uras otoparkta arabanın ön koltuğuna geçti mutluluktan uçuyordu tabii...Uzun uzun bekledik ama vedalaşmaya niyeti yoktu, o inmek istemeyince biz bindik :) Babaanne ziyareti yaptık hemde Uras arabaya doydu.
Eve gelip güzelce akşam yemeğini yeyip evi talan ettikten sonra uyudu.Önce dinleniyorum sonra dağıttıklarını topluyorum, aynı çekmeceyi günde (evde çok az zaman geçirmemize rağmen) en az 20 kez toparlıyorum.Çok hareketli yoruluyorum ama mum gibi oturan çocuklardan hiç hoşlanmam, böyle seviyorum.
Hırka: Bücürük
Gömlek: Kanz
Çok tatlı yaa maaşallah, ayına göre de boylu poslu sanırım :) çocukların bu çekmece merakı nedir onu da anlamış değilim :) Blogger anneyim canım, takipteyim, beklerim bloguma :)
YanıtlaSil